رها کن مرا غم

دلخوش به شمع بوده ای بر رازهای دهر؟؟ خورشید لازم است بتابد میان شب. (✍نادراحدزاده) رها کن مرا غم...

گاهی «خیال» خاطرهٔ با تو بودن است

گاهی تمام زندگی مفهوم خاطره ست

گاهی زمین به وسعت عشق ردِ پای
توست
گاهی زمین به خاطر وصل تو دایره ست.

(✍نادر احدزاده)

رها کن مرا غم...

در مکتب دل درسی اگر هست زِ محبت

باقی همگی بی ثمریهای زمان است

صد تجربه را مکتب دنیا به من آموخت

عشق است فقط آنچه به کار آید وجان است،

#نادر_احدزاده

رها کن مرا غم...

برای حربه ظلم حرف بی حساب بس استبرای مردن و مرگ حق انتخاب بس استنفس نفس نفسِ روزگار آتش بودبرای سوخته دل شرحی از کباب بس استبه جنگلی که کویر است چه حاجتی ست به آببه خاک سوخته الطاف آفتاب بس استبهشت و عاقیت ما خیال باطل نیستهمین که کشته ی دردیم و درثواب بس استجگر گرفته به دندان ز هر مصیبت راشستگی دهان تا به آسیاب بس استنیاز سفره ی خالی طعام لایق نیستکه شان سیری عالی جناب خواب بس استبرای حجله ی بی خانمان خالی دستدر آسمان خدا عشق ماهتاب بس استبه امتحان الهی اگر که مشکوکیمبه کفر متهمیم و همین خطاب بس استسوال مبهم اگر هست وچاره ای هم نیستبه استخاره شیخی ز سرکتاب بس استبرای امر به معروف نهی از منکرپلاک سرخ خیابان بی حجاب بس استبرای معنی مطلق به راز آزادیبدون محکمه اعدام با طناب بس استبه التیام سر و زخممان نمک نزنیدکه استخوان غم لای التهاب بس استاشاره ای ز خیانت به سروران شد اگرزبان بریده بداریم در جواب بس است؟قسم به قدمت تاریخ برای سوگ وطنعبای چادری قشر انقلاب بس است.(✍نادر احدزاده) رها کن مرا غم...ادامه مطلب

من ساکتم و هر نفسِ حنجره ام بغض
اما به تو گر فکر کنم میشوم آواز

ای عشق تورا بال وپرم داد خداوند
از نعمت و احسان توام عاشق پرواز

(✍نادر احدزاده)

رها کن مرا غم...

به خماری نگاهت دل نشئه ام دچار است که زکام هر نگاهت دل سیر مست گردم. (✍نادر احدزاده) رها کن مرا غم...

همه در عیش وطرب خنده ی مستانه زنند

من ز لبخند تو سر مست ترین هوشیارم

درد هجران تو هرچند مرا خواهد کشت

لیک با یاد تو عالی ست دل بیمارم.

(✍نادراحدزاده)

رها کن مرا غم...

نوری آفتاب از تو می تابد آسمانی ستاره، افتخار مهربانی ات زمینی بر هبوط آدم حوایی بر خواستن بشریت ایمانی بر کفر من و نخواستنت کفری دیگر. رها کن مرا غم...

نیامدی وشب من بسی سیاه تر است

میان دیده ی من انتظار آه تر است

تو یوسفی و من آن چشمهای یعقوبم

شکنجه گاه من از دوری تو چاه تر است

گلایه کرده ام!!! عفوم کن ودراین سودا

زبان به شکوه گشودم اگر گناه تر است

گدای مصلحت عاشقی اگر باشم

مقام شامخم از پادشاه شاه تر است

خیال _ وصلت بین من است ودلبری ات

همین سیاهی شب بهتر و پگاه تر است.

نادراحدزاده

رها کن مرا غم...

عمریست خواب مانده ام و چرخ نیلگونبر من نداشت همت بیدار در سحرعمری به معرفت نرسید و سری ز جبرایام را به دست هدر داده بر هدرپوچ است بدون عشق مقامات زندگیبا فقر و تنگدستی و یا ارثی از پدرتشنیع واژه هاست که این امر زیستنتزویج و وصلتی ست ز افکار مختصرهر نام نیک قصه و تزویر دیگری ستبی درک نیک بودن و بی علم و بی ثمرگر از منیت ام نشود رد منیت امبر من نمی کنند کرامات دل نظرآسوده باش ای دل رنجور مانده امهر گز نمانده پشت نقاب  مهی  قمرذاتت اگر به راه نخستین آدمی ستاز منجلاب آدم دنیا کنی گذر.نادر احدزاده. رها کن مرا غم...ادامه مطلب